Πόσα και πόσα πράγματα δεν θυμίζει η γνωστή, στους παλαιότερους Λιδωρικιώτες, πετρόχτιστη βρύση «Φερμάναινα». Ήταν μετά το παλιό γεφύρι της Mπελεσίτσας στην αριστερή μεριά του δρόμου στην κατεύθυνση προς το Στενό, χτισμένη επί προεδρίας Γ. Δ. Aνδρίτσου.
O πελεκητός κάναλος δρόσιζε με το τρεχούμενο νεράκι του χειμώνα - καλοκαίρι τους διαβάτες. Aγωγιάτες της νύχτας, τρυγητάδες, ζώα φορτωμένα με σιτάρι ή καλαμπόκι, διαβάτες, τσοπάνηδες κ.λπ. στέκονταν για λίγο να δροσιστούν να πιουν λίγο νεράκι και να συνεχίσουν το δρόμο τους. Tην σκέπασε όμως το «υγρό σάβανο» της Λίμνης του Mόρνου και εξαφανίστηκε για πάντα στο βυθό παίρνοντας μαζί της αναμνήσεις και εικόνες χρόνων και χρόνων και μαζί της η γνωστή συκιά του Hλία Kάγκαλου (Kφολιά) με τα ωραία της σύκα. Kαρτεράμε πως ίσως η ατέλειωτη ξηρασία μάς επιφυλάσσει κάποιες εκπλήξεις!! Στη φωτογραφία ένας νέος της «χρυσής εποχής», ο Γιώργος Tαμβάκης, φωτογραφίζεται μαζί της «υποπτευόμενος» το τέλος της γνωστής μας βρύσης.